BU ŞİİRİ YAZMAMAK LAZIM

Ruhumun çıkmaz sokaklarında,
Dört nala koşturan…
Bir çağ yangınının ortasında,
Karlar altında kalan..
Her demi feryad-ı figan,
Bir ömrün ahirinden kalan…
Bu şiiri yazmamak lazım.
Ne ki! Bu benim alın yazım…


Lal olsun dilim.
Bilinmez olsun her bildiğim.
Silinsin kalmasın sen de izim.
Ey gönlümü viran eyleyen sevdiğim!
İsteme benden şiir,
Ben şair değilim…

Bir mısrada kainatı tarayıp,
Kelimeden ve heceden,
Sana saf şiir süzemem…
Yitirdim,bütün kelimelerim kayıp,
Sevda denen bilmeceden,
Bir Elif miktarı çözemem…

Yüreğimin yasak kuytularında,
Paslı bir hançer gibi duran.
Gelmemeye yeminli baharlarda,
Kardelen misali açan.
Her demi feryad-ı figan,
Bir sevdadan arta kalan.
Bu şiiri yazmamak lazım.
Ne ki!Bu benim alın yazım..

Tutmaz olsun elim.
Yansın kül olsun kalemim.
Bir ömür boynunda asılı vebalim
Ey ömrümü viran eyleyen sevdiğim
İsteme benden şiir
Ben şair değilim…

Bir çırpıda hayatı anlayıp,
Şehirden ve geceden,
Sana saf şiir süzemem…
Yürüdüm,aşılmayan yolları aşıp,
Menzile varan düşünceden,
Bir Elif miktarı çözemem…

Günay ALATLI